پرورش حس حقیقت جویی
یکی از برجسته ترین حواس حس کنجکاوی و حقیقت جویی یا گرایش به علم و آگاهی است. این حس را آفریدگار حکیم در نها بشر به ودیعه نهاده تا سرچشمه معرفت و تحقیق و دانش و بینش باشد و با عشق به آگاهی از تکاپو باز ننشیند. این حقیقت، گواهی روشن بر این است که: اولاً: علم و دانش متعلق به جهان طبیعت نیست و مانند سایر کمالات معنوی به عالم ماوراء طبیعت تعلق دارد، ثانیاً گرایش علمی با نفس ناطقه انسان مرتبط است و جنبه معنوی دارد نه مادی و ظرف علم روح ملکوتی انسان است .ثالثاً: کمال مطلق که علم و آگاهی یکی از جلوه های آن است خواسته فطری اسنان است و انسان تا رسیدن به ان که چیزی جز واجب الوجود نیست- آرام نمیگیرد. بنابراین با توجه به حس حقیقت جویی انسان باید در سیر رشد او به عامل «تربیت علمی» توجه جدّی بشود. تربیت علمی فرایندی است در جهت معرفت و دانا شدن انسان که غایت و مقصد آفرینش اوست.
پیوند علم و ایمان. زمانی کسب علم ارزش واقعی پیدا میکند که با معنویات در هم آمیزد، یعنی با برنامههای سنجیده دانش با بینش پیوند باید و انسان به جهان آگاهی و خدا آگاهی برسد و با هویت خویش و رموز خیر و سعادت آشنا گردد
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0